“Ik herinner me levendig dat het de tweede dag was van de avondklok (19.00 tot 05.00 uur). Het was op 28 maart 2020, op een zaterdagavond. Ik was mijn gebakken vis gaan verkopen een paar meter van mijn huis, in Bamburi, Kisauni Sub-county. Een paar minuten voor 19.00 uur was ik bijna door mijn voorraad heen toen ik mensen hoorde schreeuwen “Politie… politie!”
Ik pakte m’n spullen bij elkaar zodat ik naar huis kon rennen, maar voordat ik een enkele stap zette, omsingelden politieagenten me. Voordat ik een woord uitsprak, merkte ik dat ik bloedend op de grond lag. Ik werd geslagen met houten ‘rungus’, ze schopten en stapten op mijn rug. Het waren ongeveer vier politieagenten die op me neerkwamen, ze vielen me aan totdat ik bewusteloos was.Toen ik weer bij bewustzijn kwam, bevond ik me in het Coast General Referral Hospital. Ik was doordrenkt van bloed. Ik had vier tanden verloren, twee andere tanden waren verder in mijn kaak en door de neus geslagen. Ik kreeg te horen dat ze de zenuwen die met mijn ogen verbonden waren, aantasten. Ik was sprakeloos. Mijn onderlip hing losjes en viel bijna op de grond. Hoe mijn mond door de doctoren werd gereconstrueerd, blijft een wonder.”
Lees de rest van dit verhaal en andere getuigenissen van slachtoffers in het rapport “The Brutal Pandemic” van MissingVoices. Volgens dit rapport zijn er vorig jaar 157 mensen door de politie vermoord en 10 verdwenen tijdens hun hechtenis. Slechts voor 28 van deze 167 gevallen, werd er een misdrijf geconstateerd.